dinsdag 7 juni 2016

Fjärde

Fjärde.

We zijn nu inmiddels meer dan een maand in zweden en we beginnen ons te settelen. We heten tegenwoordig “the gypsy family” van Gäddede camping. Ontzettende lieve eigenaren hebben ons verwelkomd voor de komende maand (juni). We hebben uiteindelijk met pijn in ons hart, afscheid genomen van Uno in Hillsand. Ontzettend jammer omdat de plek prachtig is en Uno een leuke, eigenzinnige man is, maar 40 minuten rijden op een gravelweg om een boodschap te kunnen doen is te ver. En aangezien de eerste werkmogelijkheden zich in Gäddede voor deden, hebben we onze camper ingepakt en zijn we naar Gäddede gereden.
Overigens kan een ieder die een periode in het huis aan hillsand wil verblijven contact met ons opnemen, want Uno stelt zijn stuga nog steeds met liefde beschikbaar voor 4500 sek per maand.
Samen met mijn ouders die zweden komen ontdekken en uiteraard ons bezoeken, reizen we naar Gäddede.
De omgeving is hier (tegen de Noorse grens) nog mooier en ruiger, maar het dorp heeft met zijn 400 inwoners minder te bieden.
We merken in de tijd dat we hier zijn, dat we ook een beetje op de rem trappen. Ons enthousiasme over de mensen en het land is groot, maar het idee een grote investering in huis en onderneming te doen, tempert. De beschikbare huizen smeken om onderhoud en de leegloop van mensen in dit gebied is zichtbaar. Dus een éénmaal gedane investering betaalt zich moeilijk terug.
Dus zetten we onze plannen wel gewoon voort, maar kijken kritischer naar wat er in de omgeving geboden wordt en proberen zelf met een meer open blik te kijken naar alles wat zich aandient.
Zo zijn we aanwezig geweest bij een ledenvergadering van een groep mensen die zich bezig houdt met de ontwikkeling van dit gebied. Uiteindelijk bleek het voor ons een grote zweedse les en hebben we gezien dat ook in Zweden mensen taken krijgen toebedeeld waar ze niet op zitten te wachten, maar met enige druk toch geen “nee” zeggen. Je hoeft geen zweeds te spreken, om dat te kunnen zien.
Met de komst van mijn ouders hebben we ook een beetje vakantie. Het is een mooie aanleiding om veel tochtjes te maken en rond te touren. Het weer zit enorm mee, net als in Nederland is het hier ook heerlijk bbq weer. En daar maken we veel gebruik van.

Bij een avondtocht naar de waterval zien we op de terugweg 2x een moedereland met jonge kalven. Wauw! Ook vindt er een feestelijke opening van de “vildmarksvägen” over Stekenjokk plaats middels een retrotour. We zetten onze met klei&gravelbesmeurde auto in de rij met gepoetste buick’s, caddilac’s, ford mustang & kever cabrio, en wachten tot de poort open gaat om vervolgens over de hoogvlakte te rijden. Rendieren in de sneeuw en watervallen! Altijd een mooi gezicht.
Na een week intensief met elkaar optrekken is het voor mijn ouders en ons raar en verdrietig om gedag te zeggen.
En tegelijkertijd ook met een goed gevoel want in deze afgelopen week is helder geworden dat ik waarschijnlijk toch in Strömsund ga werken. Zoals het er nu uit ziet heb ik een heel mooie kans om het komende half jaar (juli-december) in een team van 5 zorgmedewerkers, ondersteunende taken te verrichten voor de chef. Zo heb je geen werk meer en zo kun je kiezen… dat zegt vooral ook iets over hoe hoog de nood hier is in de zorg. Ik ben ontzettend blij met deze kans en hoop de 16e het contract definitief te kunnen tekenen.
Strömsund biedt over het geheel genomen meer. Ook voor Basjan zijn de kansen op werk hier groter. Via de gemeente of via het  arbeidsburo dient het meeste werk zich aan in Strömsund. En er is best veel vraag dus ook voor Basjan komt er waarschijnlijk binnenkort wel een opening. De eerste gedachten van de dame van het arbeidsburo gingen bij Basjan uit naar het onderwijs, maar dat is even rechtgezet…
Ook via de eigenaren van de camping krijgen we verschillende tips en heeft basjan contactgegevens ontvangen van een chef bij de betonfabriek. Vandaag meteen gebeld en hij kan na de bouwvak weer contact opnemen.
We worden echt buitengewoon vriendelijk geholpen door iedereen en zo zijn we toch best al wel een eind op weg.
We hebben namelijk ook ons samordningsnummer ontvangen! Een tijdelijk persoonsnummer en met dit samordningsnummer konden we een zweedse bankrekening openen. Een superleuke ervaring, want bij de bank waar we eerst een nummertje moesten trekken, werden we aan de balie geholpen door een persoon en gingen we uiteindelijk met een rekeningnummer en een ouderwets papieren bankboekje naar huis. Heerlijk die kneuterigheid, precies zoals we geholpen wilden worden.
De komende tijd gaan we ons verder richten op de toekomstige onderneming. We hebben ons ingeschreven voor een bijeenkomst over het starten van een eigen onderneming in Strömsund. En... we gaan binnenkort een camping bezichtigen die te koop staat. Dus weer leuke dingen in het vooruitzicht.








1 opmerking: