woensdag 18 april 2018

2 jarig jubileum.

22 april 2018,
Na twee jaar avontureren zijn we gesetteld. Niet alleen in praktische zin als werk & huis, maar ook gevoelsmatig. Wanneer we nu terugkomen van een bezoek aan Nederland ploffen we hier weer op de bank, thuis.

We hebben een koude, sneeuwrijke winter achter de rug, waarbij we meerdere dagen van -30 hebben beleefd en continu een stabiele sneeuwbult van 1,5 meter in de achtertuin hadden. De afgelopen 30 jaar is er niet zoveel sneeuw gevallen dus dit indrukwekkende record maken we maar mooi mee. En hoe mooi we de winter ook hebben gevonden, er komt ook een punt waarin je verlangt naar de zomer. Gelukkig hebben we vanaf de paasdagen bijna alleen maar zonnige lente dagen gehad en na een lange, koude winter voelt dat heerlijk. Alles gaat nu in een stroomversnelling naar de zomer.
De zon komt nu op om 5.04 uur en gaat weer onder om 20.51. Dus voor ons breekt de tijd ook weer aan om 's avonds te gaan toeren in de hoop die beruchte beer, lynx en/of veelvraat tegen te komen. Wees niet bang, wanneer we hem tegen komen melden we het direct :)

Basjan is nog steeds heel erg op zijn plek bij Engcon. In januari is hij benoemd als teamleider van de afdeling en in februari was hij alweer een jaar in dienst. Er gebeuren veel leuke dingen voor hem daar. Hij heeft zijn heftruckrijbewijs gehaald, is nu bezig met een cursus om stagiaires te mogen begeleiden en van 31 mei tot 2 juni staat hij met een aantal collega's namens het bedrijf op de internationale vakbeurs voor bouwmateriaal (TKD) in Almere.
Ook de contacten met zijn collega's zijn heel positief en waardevol. Zo werden we uitgenodigd bij een collega thuis waar we werden getrakteerd op een heerlijke Syrische maaltijd, mede om te vieren dat hij een vaste aanstelling had gekregen. Superlief en heel gezellig. 

Afgelopen weken heb ik thuis kunnen genieten van de 'vårvinter' (vertaling = lentewinter).
Eind november heb ik formeel mijn baan opgezegd en met 3 maanden opzegtermijn was ik vanaf 1 maart vrij.
Ik was echt klaar met mijn werk als leidinggevende. Hoewel ik aanvankelijk helemaal niet van plan was in Zweden ook weer deze rol op mij te nemen ben ik, toen het zich voordeed, er toch opnieuw ingestapt. Eerst met enthousiasme maar uiteindelijk ook tot de conclusie gekomen dat ik dit niet meer wil. Aanleiding om te stoppen zit vooral in de cultuurverschillen. Ik heb ervaren dat er veel instabiliteit is vanwege ziekte of rechten op vrije dagen, met daarbij een gebrek aan sturing op resultaten. Eigenlijk heel erg mijn Nederlandse blik op hoe je zou moeten organiseren die niet paste bij de Zweedse en daarom heb ik besloten daar mee te stoppen omdat het mij te veel ging frustreren.

Maar gelukkig is er ook in Strömsund perspectief op nieuw werk en afgelopen week had ik een sollicitatiegesprek voor administratief medewerker van de school in Strömsund. Omdat ik inmiddels ook al een zomerbaan op de camping in Gäddede had moesten we daar even over onderhandelen maar daar zijn we uitgekomen. Dat betekent wel dat ik per direkt ingewerkt wordt op de school, de maanden juni-juli- augustus op de camping werk en vervolgens weer op de school ga werken tot 1 juli 2019. Superleuk en ik heb er zin in om even iets heel anders te mogen doen.

Ons maatje Kalle komt nog steeds om het weekend bij ons en we hebben het heel erg gezellig. We proberen zo veel mogelijk te ondernemen en dat betekent dat wij ook de kans krijgen om mooie uitstapjes te maken. Zo gingen we mee op een busreis naar Stora Blasjön voor een dagje skiën, gaan we regelmatig zwemmen in het plaatselijke zwembad en wordt er nogal wat gebakken in huize Bruning.

Hoe is nu het contact met familie en vrienden?
Natuurlijk is het anders als je niet fysiek bij elkaar in de buurt ben. Er zijn een heel deel feestjes waar we op een andere manier aandacht aan besteden, maar gelukkig voelt het niet alsof er echt iets is veranderd. En met dank aan sociale media kunnen we alles volgen en liken. Gevoelsmatig zijn we nog steeds dicht bij elkaar en daarbij zijn wij ook nog regelmatig in Nederland.
In februari was ik in Nederland om te logeren bij mijn nichtje die 5 jaar werd en met Pasen waren we in Nederland op familiebezoek en we waren dankbaar dat Fien (ons kersverse nichtje) haar komst op de wereld zo timede dat wij haar konden bewonderen. Prachtig

Ik denk dat we ons ook zo op onze plek voelen in Zweden omdat we ons heel erg gesteund voelen vanuit Nederland in ons leven hier. We vinden het echt hartverwarmend hoe veel bezoek en steun we hebben mogen ontvangen in deze 2 jaar. 💗💗💗
En hoewel we Zweden niet alleen maar meer door een roze bril zien en door ervaring een eerlijke kijk op de gemeente hebben gekregen, zijn we nog altijd ontzettend blij met de stap die we hebben gezet. We hebben veel geleerd en genieten nog steeds van ons avontuur & de natuur.
Onze glazen bol heeft nog niet voorspeld wat toekomst brengen mogen, maar voorlopig zetten we dit leven nog even voort.

Mocht je even willen meeleven met ons,  klik dan op de onderstaande link voor een fotoverslag.

Tot gauw, pas op jezelf en geniet van het leven!
Basjan en Simone







Geen opmerkingen:

Een reactie posten