De kogel is door de kerk, we hebben besloten om het mooie, rustige Zweden weer gedag te zeggen en terug naar Nederland te verhuizen.
Een besluit dat heel goed voelt maar natuurlijk ook gemengde gevoelens heeft opgeroepen de laatste tijd. Allereerst voelen we opluchting om weer dichter bij onze familie en vrienden te wonen. De
periode waarin de grenzen dicht gingen hebben we toch als een behoorlijke
beproeving ervaren. Natuurlijk heeft iedereen te maken gehad met
omgangsbeperkingen, maar het feit dat wij een periode Nederland niet in konden was voor ons toch confronterend.
De afgelopen tijd waarin gezondheid, fysieke afstand en perspectief centraal hebben gestaan hebben
we ons gerealiseerd dat we het zo niet langer willen voor ons en onze families.
Maar eerlijk is eerlijk, we hebben direct bij aanvang van
onze verhuizing naar Zweden al wel vroeg op de rem getrapt. We hebben
niet het lef gehad om ons zo defintief te vestigen dat we bijvoorbijbeeld een huis
kochten of all-in voor het project van een camping zijn gegaan. En zoals we eerder al wel eens hebben genoemd in onze voorgaande blogs, hebben we ook momenten van frustratie gehad voortkomend uit ''cultuurverschillen''.
De keuze om ons hier ''vrij'' te vestigen heeft ons de vrijheid gegeven om te gaan en
staan waar we willen. En vrijheid, dat is ook precies waarom we aanvankelijk dit avontuur zijn aangegegaan.
Dus we gaan terugkeren met een prachtige ervaring en een heel geslaagd avontuur.
Maar dat brengt ons wel meteen bij de andere kant van de medaille. We weten
dat we in Nederland weer terug keren naar een hectischer en gejaagder leven en we zijn benieuwd hoe ons dat weer gaat bevallen. Het verkeer, de bevolkingsdichtheid, het geluid, de verwachtingen en verplichtingen, dat hebben we destijds bewust achter ons gelaten.
We hopen dat wat we hier geleerd hebben nog lang vast kunnen houden.
En daarbij hebben we hier de afgelopen vijf jaar ook een aantal heel lieve mensen
ontmoet die we toch ook met pijn in ons hart hier laten. Dus het informeren van
Kalle, Lillie-Marie, Jon en onze werkgevers was niet per sé gemakkelijk.
Dan willen we toch ook nog in sneltreinvaart terugblikken op het afgelopen half jaar.
* Inmiddels zijn we toch echt eens ingesneeuwd geraakt;
* hebben we tosti's in de open haard moeten bakken tijdens een stroomstoring;
* hebben we een waanzinnige sneeuwscootertocht gemaakt;
* hebben we toch nog weer een beer gezien;
* zijn ook wij gevaccineerd;
* hebben we een hele dikke, vette vis gevangen;
* hebben we een indrukwekkende lijst met vogels in de tuin gespot;
* hebben we een hele leuke Nederlandse familie hier mogen verwelkomen die we echt al het geluk van de wereld wensen in hun emigratieavontuur!
Maar nu gaan wij ons opmaken voor onze vakantie. Eerst met zijn tweetjes een lang weekend in een hotel in Sundsvall. Weer eens luxe dingen doen als uit eten en een terrasje opzoeken.
Daarna krijgen we nog 2 weken familie op bezoek. Allemaal leuke dingen in het vooruitzicht en we gaan volop genieten en ontspannen.
Met een beetje geluk gaan we nog poolvossen spotten in Saxnäs. Vi håller tummerna.
Geniet van een mooie zomer, pas op jezelf en we zien elkaar gauw weer!
Veel liefs Basjan en Simone.
Veel succes in Nederland. Stopt dit blog ook?
BeantwoordenVerwijderenDank je! Vooralsnog niet, we hebben immers nog een paar maanden te gaan hier en zullen vast ook nog iets schrijven over hoe het ons weer bevalt in NL.
VerwijderenSuper.
Verwijderen